d. 1920 / ö.1997
şair, öğretmen, resim eleştirmeni
Yaşam Öyküsü
1920
yılında Çanakkale’nin Kızılkeçili köyünde dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini
Çanakkale’de tamamladı. 1939’da Edirne Erkek Öğretmen Okulu’ndan mezun oldu.
İki yıl Ayvacık’ta ilkokul öğretmenliği yaptı. 1941-1942 yılları arasında
askerlik görevi için Sarıkamış ve Hasankale’de bulundu. 1946’da Gazi Eğitim
Enstitüsü Resim-İş Bölümü’nden mezun oldu. Silifke, Aydın, Zara, Lâpseki, Bayramiç ve Çanakkale’de
resim öğretmeni ve müdür yardımcısı olarak çalıştı. İstanbul Ümraniye
Lisesi’nde öğretmenken kendi isteği ile emekli olan yazar Meydan Larousse
Ansiklopedisini hazırlayan ekipte yer aldı. 1997 yılında İstanbul’da aramızdan
ayrıldı.
Edebi Şahsiyeti
İlk
şiirleri 1940’ta Servet-i Fünun- Uyanış dergisinde yayımlandı. Bedri Gider ve
Şinasi Saba ile hazırladığı “Atatürk İçin” adlı şiir antolojisi 1943’te
Yeditepe yayınları arasından çıktı. Ülkü, Yirminci Asır, Ant, Edebiyat Dünyası,
Kaynak, Seçilmiş Hikâyeler, Dost ve özellikle Yeditepe dergisinde yayımlanan şiirleriyle
tanındı (1946-1949). 702li yıllardan itibaren Papirüs, Yeni Edebiyat, Yeni
Gazete, Yansıma gibi süreli yayınlarda kitap tanıtımı ve eleştiri yazıları
kaleme aldı. “Yollar Boyunca” adlı gezi yazıları 1970’te Cumhuriyet gazetesinde
yayımlandı.
Atilla
Özkırımlı’ya göre şiirlerinde “Garip’ten sonraki ara kuşağın toplumcu yönsemeye
girmiş temsilcileri arasında Anadolu görünümleri içinde bir umudu, bir direnme
duygusunu yansıtmaya çalıştı.” [1] Cemal
Süreya: “Ahmet Köksal’in şiirlerini otuz beş yıldan beri izlerim. Yanık Sarıda
da Sonsuz Haziran’da da ve elinizdeki yeni kitabı Çoğul Mavilik’te de görülmeyen
ama damarın içinde rahatça yürüyen kan gibi bir canlılık gördüm.”[2]
Şiirlerinin
yanı sıra uzun yıllar Milliyet gazetesinde ve Milliyet Sanat’ta resim
eleştirileri yazan Köksal, Türk resim sanatının bu alanında da çalıştı. 1988’de
Ressam Malik Aksel ile ilgili bir inceleme; 1990’da Ressam İbrahim Balaban
hakkında bir derleme; 1991’de Türkiye’de Figüratif Resim ve Faruk Cimok adlı
bir araştırma kitabı yayımladı.
Ölümünün ardından Milliyet Sanat: “Ahmet Köksal, kişilikli bir eleştirmendi. Kendi doğruları vardı ve o bunlardan hiç ödün vermezdi. Kimi zaman bir sergiyi özellikle ya da özel bir dikkatle izlemesini ve mümkünse bir şeyler yazmasını rica ederdik, hemen "Olur" demezdi, "Bir bakarım, ben uygun görürsem yazarım" diye yanıtlardı. İnanmadığı bir sanatçı için kimse ona bir şey yazdıramazdı. Yazısının ne kadar olacağına kendi karar verirdi. Bazen teknik nedenlerle, daha kısa yazması gerektiğini söyleyecek olsak, tepki gösterir ve bizim düzenimizi onun yazılarına göre uygulamamızı söylerdi. Biraz da alıngandı galiba. Ahmet Köksal, disiplinliydi. Belki de öğretmenlik günlerinden kalma bir nitelik. Yazılarını sağlık sorunlarının olduğu günlerde bile hiç aksatmadı.[3]
ESERLERİ
Şiir: Yanık Sarı (1958), Sonsuz Haziran (1962), Çoğul
Mavilik (1991)
Antoloji: Atatürk İçin (Bedri Gider ve Şinasi Saba ile) (1943),
Aşk Şiirleri Antolojisi (1955), Çocuk Şiirleri (1973)
Araştırma-derleme-inceleme: Ressam Eğitimci ve Yazar Malik Aksel (1988), İbrahim
Balaban (1990), Türkiye’de Figüratif Resim ve Faruk Cimok (1991)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder