3/10/2025

Adalet Cimcoz

 








d.1910 / ö.1970

yazar, dublaj sanatçısı, küratör 

Yaşam Öyküsü

1910 yılında Çanakkale  Kilitbahir’de dünyaya geldi. Annesi Alman, babası topçu subayı bir Türk’tür. Altı yaşındayken Almanya’ya göç ettiler. Orta öğrenimini  Almanya’da tamamladı. Yurda döndükten sonra çeşitli kurumlarda sekreter ve Toprak Mahsulleri Ofisi’nde çevirmen olarak çalıştı. 1931’de dublaj sanatçısı Ağabeyi Ferdi Tayfur (O yıllarda Lorel Hardy’i seslendirdi) vesilesiyle seslendirme yapmaya başladı. Seslendirdiği ilk film, ‘King Kong’tur. Yabancı filmlerde başladığı dublaj sanatçılığını, 1950'deki Çete filminden itibaren yerli filmlerde seslendirme yaparak sürdürdü. Klasik Türk sinemasının efsane oyuncuları, Türkan Şoray, Belgin Doruk, Muhterem Nur, Sezer Sezin, Fatma Girik ve Filiz Akın’a sesiyle uzun yıllar can verdi ve “dublaj” kraliçesi olarak anıldı.

1939'da avukat Mehmet Ali Cimcoz ile evlenerek Cimcoz soyadını aldı. Mehmet Ali Cimcoz, I. Mahmut devri Osmanlı sadrazamlarından Topal Osman Paşa'nın ve Mora Sancak beylerinden İbrahim Paşa'nın torunudur. Sanata meraklı ve devrin sanatçılarıyla yakından ilişkileri vardı. Cimcoz, eşi vasıtasıyla sanat çevresini yakından tanıma fırsatı buldu. 1970 yılında İstanbul’da aramızdan ayrıldı.  Mezarı Aşiyan Kabristanı’ndadır.

Edebi Şahsiyeti

Türkiye’de dedikodu yazarlığını ilk kez başlatan Cimcoz, Hafta, Salon, Tasvir, Aydede, 20.Asır gibi gazetelerde o yıllarda yeni yeni oluşmakta olan İstanbul cemiyet hayatının görgüsüzlüğünü, zevksizliğini hicveden yazılar yazdı. Köşesinin adı Fitne Fücur’du.

1950 yılında İstanbul Beyoğlu’nda Türkiye’nin ilk özel sanat galerisi olan Maya’yı kurdu. Galeri beş yıl boyunca yaşamayı başardı. Yenilikçi sanat akımlarını yaygınlaştırmayı hedefleyen galeri, dönemin genç sanatçıları için bir okul niteliği kazandı. Cimcoz, burada, şiir ve müzikten esinlenen sergiler düzenledi.  Karikatürün bir sanat dalı olarak kabul görmesi gerektiği düşüncesiyle karikatür sergileri açtı. Heykel, mozaik, seramik, fotoğraf, desen ve halk sanatları gibi konuları bir arada sunarak görsel sanatlara disiplinler arası bir boyut kazandırmak istedi.

Sabahattin Eyüboğlu ve Azra Erhat’ın teşvikleriyle Almanca’dan Türkçeye çeviriler yapmaya başladı. Başta Brecht ve Kafka olmak üzere Alman yazarlarının yapıtlarını Türkçeye kazandırdı.  Kafka’dan Milena’ya Mektuplar çevirisi ile 1962 Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü’nü kazandı. Bunun yanı sıra, Yeditepe, Varlık ve Yeni ufuklar gibi edebiyat dergilerinde şiir, öykü, kitap tanıtım yazıları yazdı. İstanbul Radyosu’nda kısa sohbet programları hazırladı.

Azra Erhat: “Adalet’in sesi neydi? Susup susmadığını, yok olup olmadığını ancak ne olduğunu kavramakla kestirebiliriz. Evet, çok yönlü bir sesi vardı Adalet Cimcöz’ün. Türkan Şoray’ı da Hülya Koçyiğit’i de Belgin Doruk’u da dile getirirdi o. Radyoda sabundan, diş macunundan ya da kılık kıyafetten söz etti miydi bir “şey” söylerdi hepimize. Kulağımızı diker, sesi bir yandan zevkimizi okşarken, öte yandan da sözü, söz ve öz olarak çın çın dolaşırdı beynimizin kıvrımlarında, incecik bir gonk gibi bir oraya bir buraya vurur, bir kıpırtı, bir canlılık uyandırırdı kafamızda. Vurucu, kışkırtıcı bir uyarıcılığı vardı Adalet’in. Sizi gördü mü bir bakışta sarıverir tepeden tırnağa görüntünüzü, şişmanladınız mı, zayıfladınız mı, elbiseniz yakıştı mı, yakışmadı mı, keyifli misiniz, keyifsiz mi hemen anlar, hemen de dile getirirdi düşündüğünü; ufacık bir taş atardı size.”[1]

Yazar Mine Söğüt, uzun bir araştırma ile terekesinden toplayabildiklerini bir araya getirmiş ve dostlarının “Ada”dediği Adalet Cimcoz’un yaşamöyküsü üzerine  bir kitap yazmıştır.[2]

ESERLERİ:

Çeviri: Ölüm Gemisi (B Traven, 1957), Sezua’nın İyi İnsanı (Bertolt Brecht, 1961), Milena’ya Mektuplar, (F. Kafka, 1962), Loence ile Lena (G Büchner, 1963), Dinamit (B Traven 1963), On Dakika Sonra Buffalo (Günter Grass, 1964), Eğlentili Bir Gömme Töreni (T. Déry 1967), Kafka’nın Sevgilisi Milena (Margarete Buber- Neumaan, 1967), Pamuk İşçileri (B. Traven, 1968), Adanmış Topraklar Üstünde (Efraim Kişon, 1969)


[1] Azra Erhat, Adaletin Sesi, Yeni Ufuklar, Mayıs, 1970, İstanbul

[2] Mine Söğüt, Adalet Cimcöz, Bir Yaşam Öyküsü Denemesi, Yap Kredi Yay. 2000, İstanbul

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder